παρέτοιμος

-ον, Μ

αυτός που είναι έτοιμος, ο προετοιμασμένος («ἐσυνάχθησαν... παρέτοιμοι πρὸς κίνημα καὶ συμπλοκήν πολέμου», Διήγ. Αχιλλ.).